In unùi da Büsti



Dalla Rivista Città di Busto Arsizio agosto 1964 "In unùi da Büsti", riportiamo la versione originale della poesia di Angelo Azzimonti "Büsti grandi", e - a fianco - quella modificata in "Gùti da rusàa" (1989). Nel testo del 1989, abbiamo modificato la grafia adeguandola ai dettami Giaviniani
. Personalmente ritengo la versione del 1989 imbevuta già del veleno del 'politicamente corretto', e quindi preferisco di gran lunga l'originale.
Idea e digitalizzione di Angelo Crespi. Commento e redazione di Enrico Candiani

Versione 1964

Hin giá setantamila urmái i Büstòchi
e i sütan sempr’ a crèsi tüci i dí,
però i diventan sémpar püsé pòchi
chi tái che i pòdan di da vès’ da chi...

Infáti, se in qualsiasi muméntu,
ti voêui fermási in piáza da a stazión,
ti védi gran valísi in muiméntu
da Sárdi, Venezián e da Terón.

Ognoêun da chi gha riva, in da a valisa,
al pòrta dré a só cá ‘insèma a lü
e, cume al mèti pé, al fa radísa
che non gh’é vèrsu da strepála pü...

Inscí a pupulazion la sa fá spèsa,
gh’é pü un rión ch’al sia foêua da mán:
gerbón e büatana e buschèsa
in pòcu témpu hin gnüi mé Milán.

E Büsti tüti i dí al vègn grándi un tocù;
gh’é ‘n gran rabèl da fáci e da parlá:
parfína mén, cha sontu un vèr Büstòcu,
ma sémbra quási d’èsi un impurtá.
Si mánda pür i fuasté, Signúi,
a Büsti, sa rafüda mai nisoêun,
peró, fá ‘che i divéntan anca lúi
da coêui grandi, tème cha sem noêun;

l’ha a vès ‘na gran famiglia ‘sta citá,
in dul fuguá gha a brüsá sémpr ‘a fiáma
cun Ti, Signui, cha ti mé fé da Pá,
cont ‘a Madòna cha ma fa dá Máma.

Versione 1989

Hin giá vutantamìla urmái i Büstóchi
e i sütan sempr’ a crèsi tüci i dí,
peró i diventan sémpar püsé póchi
chi tái che i pódan di da vès’ da chí...
Infáti, se in qualsiasi muméntu,
ti vöui ‘ndá lá a vidé rivà ‘l vapùi,
ti incontri gràn valìsi in muiméntu
e génti d’ógni sórta da culùi.

Ognön da chi gha riva, in da a valisa,
al pórta dré a só cá insèma a lü
e, cume al mèti pé, al fa radísa
che non gh’é vèrsu da strepála pü...

Inscí a pupulazion la sa fá spèsa,
gh’é pü un rión ch’al sia föa da mán:
gerbón e büatana e buschèsa
in pócu témpu hin gnüi mé Milán.

E Büsti tüti i dí al vègn gràndi un tócu;
gh’é ‘n gran rabèl da fáci e da parlá:
parfína mén, cha sontu un vèr Büstócu,
ma sémbra quási d’èsi un impurtá.

Si, mánda pür i fuasté, Signúi,
a Büsti, sa rafüda mai nisön,
con bóna vuluntà g’avràn an’lùi
ul só bucón da pàn, taquala nögn:

l’ha a vès ‘na gran famiglia ‘sta citá,
ul fuguá l’ha a vèghi sémpr’a fiàma
cun Ti, Signui, cha ti mé fé da Pá,
cont ‘a Madóna cha ma fa dá Máma.