Tratto da: Na fiamäa e ‘na canzon 1959, pag 133
Post nubila Phoebus. Spes ultima dea A Crisi La finirà anca-lé un bel dì sta crisi!... Dopo 'l brüt, vegn da solitu 'l seren e, candu la va mâ, ul Bartoldu al disi che 'pèna 'l volta, anlua la va ben. A speranza Ul tempu al passa, al passa in d'un mumentu; e dì par dì caicossa da nön gha möi e teme nivul ch' al disperdi ul ventu, gha svanissi e scumpai dul nostar cöi fina ul ricordu di bei dì da festa cunt i só incanti, cunt i só ilüsión... Dumá a speranza la möi mai, la resta anch'in mezz' al scunfortu, ai delüsión: la ma cumpágna fin a ültam dì... chela l'é sempu ültima a muì |