A
l’é
Natal
e ul mé pendízzi
püssé grossu a l’é ul
penséi dul regál. Sa ga töu
pa a mé dona,
par cercá da fami
parduná, sa ‘na cái völta
l’hu fèi dená? Un maión? Gh’ha
‘na tanti. ‘Na burséta, o ‘n paa da guanti?
Du uévas
gh’ho preziá ‘n brilanti, ma candu ul
prézzi al ma dì, me vègnu má, a ma sum stremí.
Alùa a faò tème hu fèi l’ann passá, e ánca ul Natal prima,
ga regalaò un bel “naguten d’òu fèi sü cont’aa carta d’argentu”
e chi dané
risparmiai, i u metaèm
daspárti, e l’ann cha vègn, candu
al saá ul so muméntu a faèm un viagiu in
Mérica, o in una cai oltra parti. Pa i nöi e i mé fiö, a sto chi
non a sculdá ul có, anca sal só cha le nón ‘na surpresa, a ga daó ‘na
busta con dentar i dané insci i töan, chel chi vöan. Pa a mé naúdina, inveci
da töghi na pupóla o ‘na cai martalaa ga regalaó ‘n “Bon Pustal”, al podaá servighi
par
un
cai
oltar
Natal


Angelo Crespi (Masén)