A idì mi fan a cúri i usi: "Sútu a Gesa Nöa da Sinagu gh’é giú anmó i catacómbi!" I genti quasquasi ga crédan. L’é mo parché sútu gh’é a cripta e, sia d’una parti che da chelóla, ga curi dü suteranei strenci e longhi da pèrdasi dentu, ‘l é mo parché ‘na ölta lilinscì gh’éa ul campusantu (e sa sá che i por ánimi i giran atúrnu), 1’e prestu fèi a parlá da catacombi. Se pö te tìi man dul scheletru dul San Zarìl che da catacombi al sa intendi, par non dì dul por cüadu Ludovico Tamburini, sutará chichinscì candu gh’éa ul cimiteru vègiu ul trèdas da utúbar 1904, e mo sa tröa pü ne lü ne a só tómba, a ga n’é assé da fá ignì sü a pel da capón. Adritüa certi i dìsan cha l’e mèi ndá giú non da sia, pégiu da noci, par via da certi fracássi che. .. Men ga crédu non e a disu ch’in dumá stóri. Peró a válzu non tropu a úsi; a pensághi ben, s’al füssi véa che figüa cha fó?